[Phoxx]: 30.Poetry.Nachtelijke dwalingen

OK, another Dutch poem. Not yet finished.

De slaap krijgt me maar niet te pakken,
al is zijn prooi nog zo vleugellam.
Als een jager die dwaalt door de bossen,
maar is vergeten waarom hij daar kwam.

Aan de grens van mijn bewustzijn,
zeurt opeens een lome linkerhand.
Door duizende naalden steeds weer doorboord,
terwijl hij peutert aan mijn verstand.

Zo staar ik al uren naar het plafond,
talloze toekomsten spoken door mijn hoofd.
Houden mij in het heden gevangen,
werden door rust nog niet verdoofd.

Gewicht drukt langzaam op mijn ogen,
dagelijkse dwalingen gaan op in het niets.
De hand onder mijn kussen blijft prikken en zeuren,
ach er slaapt tenminste iets!